Pole midagi paremat, kui talvel maiustada oma koduaia õuntega. Millised on meie inimeste eelistatumad taliõunad?
’Liivi sibulõun’ on ühe arvamuse järgi välja kujunenud 19. sajandil Lõuna-Liivimaal ehk praeguses Lätis.
Kuivatamine on üks võimalus, kuidas säilitada pikaks ajaks oma aia õunasaaki.
Kuivatamiseks vali magushapud või hapud õunad, ja ikka koos koorega, sest see on kõige tervislikum. Enamik koorib kahjuks õunad ära, sest siis kuivavad lõigud kiiremini.
Talv möödub muretult, kui oivaliselt lõhnavast õunakeldrist saab ikka ja jälle tuua õunu nii värskelt söömiseks, koogi jaoks kui ka muuks kokkamiseks.
Aasta viimased kuud on vana hea ’Antonovka’ (antoonovka) tippaeg – siis on ta kõige maitsvam ja mahlas
Meid, eestlasi, võib nimetada õunarahvaks. Vähe on aedu, kus ei kasvaks vähemalt üht õunapuud.
Õun on meile juba ajalooliselt kõige omasem ja levinum puuvili, aed-õunapuu kohalolekut on mõõdetud umbes 800 aastaga.
Õuna hammustades ja selle maitset nautides on ju täitsa tore teada, kes, kus ja kuidas sordi aretas.
Neli sügisõuna
’Liivi kuldrenetti’ peavad Läti puuviljandusteadlased oma maasordiks. Läti keeles on ta nimi ’Vidzemes zelta renete’.